Deze kerk is de belangrijkste en grootste uit het oeuvre van architect J.J. van Langelaar, een leerling van Pierre Cuypers. De kerktoren was ongeveer tachtig meter hoog.
Het was een grote driebeukige neogotische kruisbasiliek. Het ontwerp van deze kerk toonde zowel invloed van dat van de St. Jacobuskerk in Den Haag (1878) van Van Langelaars leermeester Cuypers als van de Franse dertiende-eeuwse gotiek. De neogotische inventaris en beglazing waren nog intact, maar zijn bij de sloop in 1967 grotendeels verloren gegaan.
Dit was de eerste van drie rooms-katholieke kerkgebouwen in het centrum van Breda die is gesloopt. Binnen tien jaar gingen ook de St. Barbara en de St. Jozef plat. Elke kerk had een hoge kerktoren, die gezamenlijk de stad een indrukwekkende skyline gaven.